Het begon vanmorgen heel mooi met een rit door dorpjes met veel kleine boeren bedrijfjes. Ook de wegen waren navenant, smal en gevarieerd. De boeren slimheid kwam tot uiting bij de kerkjes, alwaar steevast een mannetje stond met een parochie stempel en een bakje voor de donatie.

Naut wees me een paar dagen terug op de witte pijlen op de weg, welke de fiets camino perfect aangaf. Veel makkelijker dan steeds kaartlezen of navigatie raadplegen. Hij had gelijk, ook kwam je op plekken waar de andere route omheen geleid werd.

Vandaag weer de pijlen gevolgd richting Col de Cebreiro, hele smalle wegen heel mooi maaaaaar onwijs steil. Ik had er spijt van, maar omkeren was ook geen optie. Gelukkig kon ik op de fiets blijven, maar het merendeel van de mensen die ik passeerde liep de fiets omhoog te duwen naar 1.320 meter. Ik hoorde van de Belgische dames dat Naut ook grote gedeelten heeft moeten lopen.

Maar goed, eerst ging de rit nog langs Villafranca del Bierzo. Een hele mooie stad ingeklemd tussen de bergen. Toen volgden drie beklimmingen, de hoogste was Alto de Poio op 1.335 meter.

Veel pelgrims kwam ik tegen onderweg, ook veel toeristpelgrims zonder rugzak, jammer maar het is niet anders. Het begon eigenlijk al een dag of twee geleden. Eentje was wel aardig, hij wilde zelfs met me op de foto zie j , geen rugzak. Hij staat op Col Alto San Rogue.

Uiteindelijk een plek gevonden in een auberge te Sarria, alwaar ook een hele middelbare school is neergestreken. Die rotjongens en meiden maken een pestherrie. Maar het is wel gezellig. Zelf slaap ik in een zaaltje met 4 bedden, waarvan er drie bezet zijn.