Nadat ik vanmorgen eerst wat gedoe had met mijn Vaude achtertas, welke langzaam uit model begint te raken, begaf ook het doorzichtige kaart flapje op de stuurtas het. Ik werd niet chagrijnig, want de rit en het weer was goed. Vandaag fietste ik veel over steenslag paden welke ook door de wandelaars worden gebruikt. Op een zeer berucht stuk tussen Carrion en Calzadilla, 12 kilometer gravel, geen onderbreking, schaduw of verfrissing, kreeg ik mijn eerste lekke band.

Ik had het geluk dat het lek niet al te groot was, zodat ik met een paar keer bijpompen toch het einde van het pad haalde. In de schaduw heb ik de boel weer gerepareerd. Blij sprong ik weer op de fiets, nadat ik mijn handen had gewassen in de nabije refugio.
In Calzada de los Molinos kwam ik nog wat hol wonigen tegen.

En iets verderop een typisch geval van het bekende spaanse tv programma HELP MIJN MAN WAS KLUSSER!!!!.

Zijn vrouw had er nog zo het bordje stop bijgezet.

Maar zoals gezegd bleef de route mooi en het weer ook. Een heerlijk windje verzorgde verkoeling. Vandaag vloog ik vooruit. In de mooie stad Sahagún vond de bekende zaterdagmarkt plaats welke bijna de hele binnenstad omvatte. Nadat ik bij de bakker koffie en een groot ding had genuttigd, wandelde ik over de markt richting de stadspoort.

De kersen werden steeds groter en zwarter. Uiteindelijk een flinke zak gekocht. Op het moment dat ik de order doorgaf kreeg ik een beregroot stuk meloen in mijn handen gedrukt. Ook lekker maar overrijpe kersen vervoeren gaat moeilijk.

Samen met deze 77-jarige Italiaan die voor de tiende keer Camino loopt, de erg amicale Leonardo uit Milaan heb ik de kersen gegeten.

Uiteindelijk belandde ik in de mooie stad León. Dit weekend is er feest, dus woon ik voor twee dagen in een hostal vlak bij het centrum.

Sahagún