Moeder overste Clarabarbara of Dominique maakte me vanmorgen al vroeg wakker, ik moest eruit, hop op de fiets,wegwezen naar Santiago. Ik bleef rustig en moeder overste werd het ook. Bij een restaurant aan de overkant heb ik genoten van een ontbijt. Nadat ook de bakker zijn broodje voor onderweg had bijgedragen vertrok ik vol goede moed uit Santo Domingo de la Calzada.

Het zonnetje scheen enthousiast op mijn bol en de eerste Belgen werden gepasseerd, mijn dag kon niet meer stuk. De rit ging grotendeels over geaccidenteerd terrein, dus wat klimmen en dalen.

Nadat ik al twee keer van de fiets was gestapt om te kijken wat er aan de hand was, begreep ik dat de weg de boosdoener was van het zware trappen. Die ging tergend langzaam omhoog naar 1.040 meter bij San Juan de Ortega.

Dat is een oud klooster bij een Romaanse kerk en enkele woningen. Het werd in 1150 gebouwd voor de pelgrimage samen met enkele bruggen op moeilijk doorwaadbare plaatsen in de riviertjes ter plekke. Het is nog steeds een rustpunt voor pelgrims, met auberge en cantina.

Bij de cantina dronk ik een koel glas cola en raakte ik in een geanimeerd gesprek met een paar Duitsers. Weer op de route realiseerde ik dat er geen foto gemaakt was. De weg bleef boeiend en het graan stond er goed bij.

Uiteindelijk kwam ik langs de rio Arlanzón op een mooi fietspad terecht die me tot midden in Burgos bracht. Aanvankelijk wilde ik direct door fietsen, ik ben hier al geweest, maar de stad is te mooi om dat te doen.

Zomaar een vervallen kerkje in een slaperig dorpje.