Gisteren avond gezellig met het hele internationale gezelschap de pelgrim maaltijd genuttigd.Vanmorgen ontbeten in dezelfde auberque.
Het is zondag, daarom ben ik pas om 09:00 uur op de fiets gestapt. Vandaag een iets simpelere route maaaaaaar wel weer een mooie dag met een heerlijk zonnetje en wind in de rug. Wederom leuke dorpjes en een weerbarstige hond. Op het moment dat ik helemaal alleen fietste ver van iedere bewoning hoorde ik geblaf. Rond kijkend kon ik niets ontdekken, tot ik gehijg achter mij hoorde. In eerste instantie verwachte ik een een aanval op mijn toch wel aantrekkelijke kuiten. Mooi niet dus, bleek het een heel aardig en domme hond te zijn die schijnbaar gezelschap zocht. Ik denk dat het een gedropte hond was die kilometers met mij meeliep. Op zich geen probleem, het probleem was dat het beest dan achter mij liep en daarna op de meest onlogische momenten vlak voor mijn voorwiel verscheen. Het was dus steeds remmen en opletten. Toen ik een paar lopende pelgrims passeerde maakte ik het dier duidelijk dat het beter gezelschap voor hem was. Die was ik dus mooi kwijt.
Vandaag ook weer een vele bloemen langs de weg en opvallend veel kleine riviertjes gekruist, ook nog steeds besneeuwde berghellingen op grote afstand in het noorden…. De route liep verder langs de sluizen van canal de Castillo en over een gravelpad van 17 km lengte. Deze liep gelijk met de lopende pelgrims, dit in tegenstelling tot de rest van de route. Arme lopers 17 km eenzaamheid en geen enkele verzorgings mogelijkheid onderweg. Het is een stuk die mijn respect voor de wandelaars alleen maar vergroot.
Na het bezoeken van enige monumentale objecten en het drinken van koffie en cola, waarbij weer vele ontmoetingen plaats vonden arriveerde ik om 15 uur in het slaperige stadje Sahagún. Hier bevinden zich enige auberques of refugio’s, echter omdat er opgeladen moet worden (fototoestel/telefoon/tablet) koos ik dit keer voor een hostel. Aanvankelijk had ik er spijt van maar hier tegenover is een auberque en de terrassen zitten vol Camino gangers. Het is dus weet veel ervaringen uitwisselen. Het is heel vreemd te ondervinden hoe de zaamhorigheid toeneemt. Vooral Amerikanen en Aziaten maar ook veel European en zoeken contact. Je zit dan ook geen moment alleen. Het alleen reizen heeft zo zijn voordelen, mensen spreken je makkelijk aan en willen veel weten over de reis.
Morgen ga ik richting Léon, een ritje van 70 km.
Hoi Cees,
Hoorde gisteren van Ria dat je een weblog bijhoudt. Leuk dat je ons dat verteld hebt, maar we zullen er maar vanuit gaan dat je net zo goed kunt mailen als met een Garmin rijden. Ik heb nog zo tegen je gezegd zelf iets te leren en niet alles aan Frans over te laten.
Ik had dus wat achterstand met de verhalen, maar ik vind ze wel vreselijk leuk om te lezen. Het heeft wel wat zo’n tocht, zelfs al ben je niet kerkelijk.
Ik heb alle plaatsen waar je gestopt bent op de kaart opgezocht om te bepalen hoe je route is geweest. Je schiet al lekker op moet ik zeggen.
Het ga je goed daar in Spanje en ben benieuwd naar je verhalen. Die hoor ik wel op de 13e, want dan viert Tineke haar verjaardag.
Hey ome Cees,
Ik las op Facebook een reactie op een stukje van je van Jos met een linkje naar al je dagelijkse verslagen.
Gelijk aangeklikt en in omgekeerde volgorde alle stukje aan een stuk gelezen.
Wat een geweldige verhalen en prachtige foto’s!
Heb me natuurlijk ook ff aangemeld waardoor ik nu dagelijks je avonturen kan volgen.
Heel veel fiets plezier en hopelijk snel weer een nieuw verslag (krijg al inspiratie)!
Groetjes,
Matthieu
Hallo Cees, wat heb je weer een mooie dag achter de rug zeg, Marian en Peter laten je ook de hartelijk groeten doen, zij zijn op dit moment in Polen, en genieten van een welverdiende vakantie. Ik heb ze bijgepraat of jouw wel en wee. Nou ja, meer wel dan wee, op die hond na dan,maar dat liep gelukkig met een sisser af, ik kan me voorstellen dat je een beetje schrok, normaal hangt zo’n beest aan je broekspijpen maar dat kan in jouw geval niet, zou zonde zijn van je getrainde kuiten. Fijne dag en veel plezier!!!
Hoi Cees
Zo zie je maar, de hele fam leeft met je mee , en vandaag een ritje van 70 km doe jij met gemak toch ! morgen is Thea jarig dan zal er druk over gesproken worden , hoe knap we het allemaal vinden , TROTS hoor !
Cees geniet er van en tot de volgende mail .
groetjes Henk & Agnes
He broer ik heb je nog zo gewaarschuwd voor hongerige honden.dat arme beest zal in zijn hele honden leven nog nooit zulke mooie kuiten gezien hebben.je schiet al lekker op zo te zien op de kaart de wij speciaal voor deze mooie tocht hebben aangeschaft hou het heel en groeten van Gerard en Ans.